گزارشی از : علی شجاعی

پنج شنبه 24 آبان 1397 آیین پاسداشت استاد دکتر محمود حقیقت یکی از فارغ التحصیلان دبیرستان عشایری شیراز به همت معاونت فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سالن اقبال بیمارستان نمازی برگزار گردید.

در این مراسم، اساتید، دانشجویان، هم دبیرستانی‌های قدیمی ایشان از دبیرستان عشایری شیراز و تعدادی از فامیل ، بستگان و دوستداران ایشان و ...  حضور داشتند. این رخداد فرهنگی از منظر و مرأی گوناگون قابل بیان و بررسی است.

آنچه در این کوتاه سخن به آن می پردازم، حضور پررنگ و شایسته‌ی تعداد زیادی از هم دبیرستانی‌های ایشان و اهدای هدیه از طرف خانواده‌ی بهمن بیگی و انجمن فارغ التحصیلان عشایر جنوب به ایشان بود.

هر جا سخن از یک فرد تحصیل‌کرده‌ی عشایری باشد، بی درنگ سمت و سوی صحبت‌ها به سمت بنیانگذار آموزش عشایر سوق پیدا می‌کند. در آیین پاسداشت  استاد دکتر حقیقت هم همین گونه بود.

اکثر سخنرانان که همگی از اساتید مبرز دانشگاه بودند، یادی نمودند از بنیانگذار آموزش عشایر و دکتر عبدالوهاب البرزی که خود چهره‌ای علمی و دانشگاهی شناخته شده در مجامع پزشکی دنیاست، با بیان جمله‌ی معروف بهمن‌بیگی ( اشک بیش از آب، چهره‌ی پدران و مادران ما را شسته است و خون بیش از شربت و شراب به کام نیاکان، کسان، خویشان و عزیزان ما فرو ریخته است)، مشقات و سختی‌های زندگی عشایری را برشمرد و خدمات بهمن‌بیگی به چنین جامعه‌ای و رساندن فرزندان آن‌ها به قله‌های  علم و دانش را کم بدیل دانست.

اوج ارج گذاری به ساحت بهمن بیگی و تلاش‌ها و خدمات آن ابرمرد،  آن‌جا بیشتر نمایان گشت که نوبت سخن به دکتر خسروی نژاد، یکی از افتخارات دبیرستان عشایری رسید.

دکتر خسروی نژاد در فرصتی که داشت با مدد جستن از تصاویر قدیمی و نوستالژیک، به تبیین وضعیت عشایر جنوب ایران در قرن بیستم و پای به عرصه نهادن محمد بهمن بیگی پرداخت که خود عشیره‌ای و از ایل قشقایی و دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی حقوق قضایی از دانشگاه تهران دردهه‌ی بیست هجری شمسی بود.