متن تسلیت خانواده زنده یاد محمد بهمن بیگی و دانش آموختگان آموزش عشایر به مناسبت درگذشت شادروان محمد نادری دره شوری که در مراسم سومین و هفتمین روز آن یار سفر کرده (9/4/94) در مسجد میثم تمار شهرک والفجر شیراز قرائت شد.
انا لله و انا الیه راجعون
همه از آنِ خداییم و به سوی او باز می گردیم .
این روزها کاروان عشایر جنوب و تعلیمات عشایر شاهد غروب تک ستاره ها است. دیری نپاییده که
ملک فاروق زکی پور را از دست دادیم و چند صباحی بیش نیست که مهندس نوراله اژدری تنهایمان گذاشته، و امروز برای وداع ابدی با محمد نادری دره شوری در این مکان گرد هم آمده ایم .
عزیزان و بزرگانی که فقدانشان خساراتی را به جامعه عشایری وارد می کند که اگر نگوییم جبران آن غیر ممکن ولی حتماً و یقیناً سخت و دشوار خواهد بود .
رفتن آنها مسئولیت تک تک ما ها را سنگین تر می کند . مسئولیتی که از پی گیری و انجام آنها گریزی نیست . حضور پر تعداد و پر شمار شما در این مراسم بیانگر ادای احترام به آن زنده یاد و خانواده و بازماندگان آن عزیز سفر کرده و همچنین اعلام همبستگی و وفاداری برای ادامه راهی است که او پیمود تا عشایر جنوب همچنان پایا ، مانا و سرفراز و سربلند باقی بماند و به بالندگی و پویایی خود ادامه دهد .
محمد نادری دره شوری معلم دوره 14 دانشسرای عشایری ، آموزگاری شایسته و فداکار بود . با اتکاء به همین شایستگی و فداکاری به دبیری دانشسرای عشایری نایل آمد و در این جایگاه نیز خوش درخشید .
نادری که از اهلیت فرهنگی در حد بایسته برخوردار بود ،پس از 30 سال معلمی و کار فرهنگی ، همچنان دغدغه امور فرهنگی داشت ودر اکثر جلسات فرهنگی معمولاً پایه ثابت بود.
همه ما ، نادری را انسانی مومن و متدین و روشنفکری ملتزم به آداب دین مبین اسلام یافتیم.
زنده یاد محمد بهمن بیگی در تاریخ 10/2/1387 در نامه ای به دانشجویان عشایری دانشگاه کازرون می نویسد .
عزیزانم و نور چشمانم . خبر شیرین و مسرت بخشی رسیده است که شما عزیزان وفادار جلسه بزرگداشتی به مناسبت روز معلم برای معلم و خدمتگذار قدیمتان بر پا داشته اید .
غرق افتخارم ، آرزوی شرکت در چنین جلسه شکوهمندی را دارم . درمیان خصایل و صفات عالی آدمیزاد وفا را از همه برتر و بالاتر می دانم . چنانچه می دانید پایم شکسته است و ماه ها است که در خانه بستری هستم .
برای سپاسگزاری و تشکر، برادرم جناب آقای محمد نادری دره شوری را که از شایسته ترین مربیان و معلمان عشایری بوده و هست انتخاب کردم و زحمت دادم که به نمایندگی از جانب من به دیدارتان بیاید .
نادری دره شوری به برترین و والاترین خصایل انسانی که همانا وفاداری بود ، سخت پای بند ماند و الحق که درس استادش را خوب فرا گرفته بود .
در 22 دوره دانشسرای عشایری حدود 10 هزار معلم عشایری فارغ التحصیل شده اند . به جرات می توان گفت ، او یکی از وفادارترین آنها به آموزش عشایری و میراث آن ، چه در زمان حیات و چه بعد از وفات بنیانگذار آن بود .
در مراسم بزرگداشت روز معلم حضوری فعال و پر رنگ داشت و دو سال متوالی اجرای برنامه را به پیشنهاد دوستان و برگزار کنندگان مراسم با کمال میل پذیرفت و تمامی سختی های آن را به جان خرید .
همچنین در تابستان سال 92 که طایفه بزرگ دره شوری موفق شد بزرگداشت کم نظیر و شایسته ای برای بهمن بیگی در وردشت سمیرم برگزار نماید، و همچنان توانمندی ها و قابلیت های خود را نشان دهد ، به یقین نقش و سهم محمد نادری دره شوری در آن رویداد فرهنگی غیر قابل انکار است .
نادری دره شوری دستی در ادبیات و علاقه ای وافر به شعر داشت .
ایشان با کمک دوست و همکار ارجمندش امراله یوسفی کتاب «دانشسرای عشایری از طلوع تا غروب» را تدوین و منتشر نمودند .
معرفی هرچه بیشتر «مأذون» شاعر نام آشنای ایل قشقایی وجه همت او بود . در همین راستا بسیاری از ابیات این شاعر را به فارسی برگردانده و به چاپ رسانید.
زنده یاد محمد نادری در سال 93 کاندیدای جایزه انجمن ترویج علم ایران (ویژه محمد بهمن بیگی) شد ودر تهران به دریافت این جایزه مفتخر گردید .
گفته می شود ، «بزرگیِ بزرگان را می توان در کلامشان جُست. »
کلام نادری اغلب آموزنده ، آرام بخش ، همراه با نزاکت ، از سر خیر و خیرخواهی و در امتداد همدلی و همگرایی بود .
طوایف مختلف عشایر را قطعات و پازل های یک مجموعه می دانست و می گفت : ترک ، لر ، خمسه ، بویراحمد و کوهمره هر کدام رنگدانه هایی هستند که تنها در صورت کنار هم و با هم بودن رنگین کمانی زیبا را تشکیل می دهند .
در پایان مراتب تسلیت و همدردی خود را به خانواده شریف و محترم نادری ، طایفه دره شوری ، ایل بزرگ قشقایی ، عشایر جنوب و جامعه فرهنگی فارس ابراز و از خداوند بزرگ برای آن یار سفر کرده طلب غفران و برای بازماندگان و شما حضار محترم سلامتی و طول عمر را آرزومندیم .
خانواده زنده یاد محمد بهمن بیگی دانش آموختگان آموزش عشایر
|