مهندس نورالله اژدری، یار وفادار و پرهمت مکتب بهمنبیگی، انگار دوری معلم بزرگش را تاب نیاورد ... شتاب کرد تا در کنار او آرام بگیرد.
نورالله که دوستانش «انور» صدایش میکردند، پس از کمتر از یکماه کسالت و ناخوشی، در میان بهت و حیرت خانواده و دوستان، بعد از ظهر روز سهشنبه 8 اردیبهشت 94 در بیمارستان دی تهران، ناباورانه پرکشید و رفت !
نورالله، زاده ایل قشقایی در استان فارس به سال 1335 بود. دوره آموزش ابتدایی را در مدارس سیار عشایری مکتب بهمنبیگی گذراند و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان شبانهروزی عشایری به پایان رسانید. در کنکور سراسری سال 1356 در ردیف دانشجویان ممتاز کشور در رشته مهندسی برق دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از انقلاب فرهنگی در مقطع کارشناسی ارشد برق با گرایش «قدرت» از همان دانشگاه فارغ التحصیل شد.
انور که طی سالهای پس از فارغالتحصیلی در بخشها و عرصههای مختلف تخصصیاش به خدمت مشغول بود، هیچگاه ارتباطش را با جامعهی عشایری نگسست و همواره یکی از یاران صدیق و وفادار مکتب بهمنبیگی بود. او با تسلط به چند زبان بینالمللی، هوشی سرشار، دقت و انتظامی یگانه، صادق و بیپیرایه بود. سادهزیست و بهدور از هرگونه تکلف و تکبر، اهل کار و تعهد و مسئولیتپذیری بود. شریف بود و به شرافت و فضیلت بیریایی ایلیاتی مفتخر.
یادمان نمیرود... حساسیتها، جدیتها، برنامهریزیها و پیگیریهای مستمرش در این سالها را، برای سر و سامان بخشیدن به سایت رسمی زندهیاد محمد بهمنبیگی که در آخرین هفته اسفند 93، با خوشدلی و رضایت نسبی، صورتجلسه رونمایی سایت را تایید کرد.
خانوادهی زندهیاد محمد بهمنبیگی و انجمن فارغ التحصیلان عشایر ایران، کوچ این یار شریف و با دانش را به همسر گرامی و یادگاران عزیزش، سیما و نیما، والدین، برادران و خواهران ، دوستان و بستگان و همکارانش صمیمانه تسلیت میگوید و برای آنان از خداوند بزرگ صبر و شکیبایی آرزومند است.